Θύμα απάτης έπεσε Βολιώτης, που προθυμοποιήθηκε να εξυπηρετήσει φίλο του, επίσης Βολιώτη, ο οποίος ήθελε να πουλήσει ΙΧ επιβατικό αυτοκίνητο μέσω του διαδικτύου. Όχι μόνον δεν πούλησε το ΙΧ, αλλά από τον τραπεζικό λογαριασμό του προθυμοποιηθέντα να βοηθήσει, αφαιρέθηκαν και 5.000 ευρώ…

Το ζήτημα δεν θα ήταν σοβαρό, αν το θύμα της απάτης είχε οικονομική επιφάνεια. Ωστόσο, σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, ο εξαπατηθείς φέρεται να είναι άνθρωπος του μεροκάματου και της βιοπάλης… Σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά χθες, καθώς κατατέθηκε μήνυση κατ’ αγνώστων για απάτη, Βολιώτης είχε αναρτήσει στο διαδίκτυο πωλητήριο ΙΧ επιβατικού αυτοκινήτου. Μέσω viber φέρεται να επικοινώνησε μαζί του ενδιαφερόμενος να αγοράσει το όχημα, αλλά ο Βολιώτης επειδή δεν είχε λογαριασμό i-ban, ζήτησε να τον βοηθήσει ένας φίλος του. Ο ενδιαφερόμενος να αγοράσει το όχημα και τελικά, όπως αποδείχθηκε, απατεώνας, επικοινώνησε και ενημέρωσε ότι ήθελε τους κωδικούς του, για να του καταβάλει ηλεκτρονικά το ποσό, που είχαν συμφωνήσει. Ο Βολιώτης αρνήθηκε να δώσει τους κωδικούς και ο φερόμενος ως υποψήφιος αγοραστής επανήλθε και απέστειλε ένα λίνκ (σύνδεσμο), που παρέπεμπε στο περιβάλλον τράπεζας, με την οποία φέρεται να συνεργάζεται ο φίλος του, που προθυμοποιήθηκε να τον βοηθήσει. Ο φίλος του πωλητή δεν αντιλήφθηκε την απάτη και εισήλθε στον σύνδεσμο, με αποτέλεσμα αμέσως να ενεργοποιηθεί το σύστημα και να του αφαιρεθούν από τον τραπεζικό του λογαριασμό 5.000 ευρώ… Η απάτη έγινε εντός του Ιουνίου και χθες από τον εισαγγελέα Πρωτοδικών Βόλου παραγγέλθηκε η διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης για να εξακριβωθεί ποιος ή ποιοι ήταν αυτοί που εξαπάτησαν τον φίλο του πωλητή. Πάντως ο δράστης φέρεται να μιλούσε ελληνικά άπταιστα και τα χρήματα φέρεται να μεταφέρθηκαν σε λογαριασμό ελληνικής τράπεζας. Πρόκειται για το λεγόμενο «phishing». Το πότε μιλάμε για «phishing», το καταλαβαίνουμε όταν λάβουμε ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, κείμενο ή άλλη μορφή ηλεκτρονικής επικοινωνίας, που φαίνεται να προέρχεται από τράπεζα ή κάποια άλλη δημοφιλή ηλεκτρονική υπηρεσία, που μας ζητάει ευαίσθητες πληροφορίες, όπως έναν αριθμό πιστωτικής κάρτας κλπ. Αν τυχόν πέσουμε στη σχετική παγίδα, τότε οι πληροφορίες που εν αγνοία μας θα παρέχουμε, θα πουληθούν ή θα αξιοποιηθούν από τους επιτιθέμενους για εκβιασμό, κλοπή χρημάτων, ή υποκλοπή ταυτότητας. Η πιο κοινή τεχνική ηλεκτρονικού «ψαρέματος» είναι να μιμηθεί κάποιος μια τράπεζα ή ένα χρηματοπιστωτικό ίδρυμα μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, προκαλώντας το θύμα να συμπληρώσει τα στοιχεία του λογαριασμού του σε μια ψεύτικη φόρμα μέσα στο κείμενο του μηνύματος, σε ένα επισυναπτόμενο αρχείο, ή παραπέμποντάς τον σε μια ιστοσελίδα.

Το «phishing» αντιμετωπίζεται ως εξής: Ελέγχουμε πάντοτε το όνομα του αποστολέα και συγκεκριμένα την κατάληξη του domain (πχ @eeke.com) και εφόσον η κατάληξη δεν μας είναι γνωστή ή δεν υπάρχει σε μια μηχανή αναζήτησης, τότε πρόκειται για απάτη. Παρατηρούμε και δεν παραπλανούμαστε από το θέμα του μηνύματος, αφού οι επιτήδειοι χρησιμοποιούν βαρύγδουπους τίτλους, όπως π.χ. περί δήθεν οφειλής μας, περί ύπαρξης ιού στο λογισμικό του υπολογιστή, ότι είμαστε κληρονόμοι ενός τεράστιου ποσού από το εξωτερικό, ότι κάποιος θέλει να μας αποστείλει χρήματα κλπ. Δεν ανοίγουμε ποτέ, πριν σιγουρευτούμε για την ασφάλειά τους, τους συνδέσμους που επισυνάπτονται στο mail. Κι αυτό γιατί μπορεί να οδηγηθούμε σε έναν κακόβουλο ιστότοπο ή να μολυνθεί ο υπολογιστής, τάμπλετ, κινητό μας κλπ. με κακόβουλο λογισμικό. Ελέγχουμε τον τρόπο γραφής του mail, καθώς και την ορθογραφία του, είμαστε δε πάντα υποψιασμένοι όταν δεν αναφέρει συγκεκριμένα το όνομά μας εντός του κειμένου. Καμία τράπεζα δεν ζητάει προσωπικά στοιχεία μέσω mail, γι’ αυτό δεν δίνουμε ποτέ τέτοιου είδους πληροφορίες ηλεκτρονικά. Ελέγχουμε τακτικά τους λογαριασμούς μας στο διαδίκτυο (τραπεζικούς, on line λογαριασμούς κλπ.) προκειμένου να έχουμε ανά πάσα στιγμή πλήρη εικόνα για αυτούς.

e-thessalia.gr