Η αποστροφή του πρωθυπουργού περί κυβέρνησης συνεργασίας μετά τις εκλογές άνοιξε για πρώτη φορά ένα τέτοιο παράθυρο, αποτυπώνοντας μια στρατηγική στροφή του Κυριάκου Μητσοτάκη μπαίνοντας στον τελευταίο ένα χρόνο της τρέχουσας θητείας του. Συγκεκριμένα, στη διάρκεια του συνεδρίου του «Οικονομικού Ταχυδρόμου», ο πρωθυπουργός σημείωσε πως «ο λαός θα υποδείξει αν η χώρα θα κυβερνηθεί από ένα ή περισσότερα κόμματα», συμπληρώνοντας πως «η χώρα θα κυβερνηθεί είτε με τον έναν είτε με τον άλλον τρόπο», αλλά «αυτό δεν είναι δική μας απόφαση». Ο πρωθυπουργός σε άλλο σημείο της τοποθέτησής του πρόσθεσε πως η αυτοδυναμία «δεν είναι αυτοσκοπός», αλλά ο στόχος είναι «η σταθερότητα».
Πίσω από τη συγκεκριμένη τοποθέτηση αποτυπώνεται μία σαφής αλλαγή στρατηγικής από πλευράς Μητσοτάκη, που έχει ως κύριο στόχο να πιέσει το ΚΙΝΑΛ να πάρει θέση ενόψει των μεγάλων διλημμάτων που θα τεθούν τον επόμενο έναν χρόνο. Την ώρα που ο Νίκος Ανδρουλάκης εμφανίζεται αρνητικός σε κάθε σενάριο συγκυβέρνησης, ο πρωθυπουργός ανοίγει σχετική συζήτηση, επιδιώκοντας να θέσει το ΚΙΝΑΛ προ των ευθυνών του. Αυτό που έκανε ουσιαστικά ο κ. Μητσοτάκης ήταν, πρώτον, να απευθυνθεί στον Νίκο Ανδρουλάκη, μεταφέροντας το μπαλάκι στην πλευρά του, καθώς καλείται πλέον –και θα καλείται διαρκώς από εδώ και στο εξής– να πάρει ξεκάθαρη θέση για το τι θα κάνει εάν η Ν.Δ. δεν καταφέρει να κερδίσει την αυτοδυναμία. Θα αφήσει τη χώρα ακυβέρνητη ή θα συνεργαστεί; Στο Μέγαρο Μαξίμου θεωρούν πως η άρνηση Ανδρουλάκη να δηλώσει ανοιχτός σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα τον φθείρει εκλογικά, καθώς το βασικό ζητούμενο των εκλογών είναι πάντα το ποιος θα κυβερνήσει τη χώρα.
Δεύτερον, ο πρωθυπουργός με την αποστροφή του έστειλε μήνυμα στους ψηφοφόρους του ΚΙΝΑΛ. Εάν ο κ. Ανδρουλάκης συνεχίσει να αρνείται τη συγκυβέρνηση και να μην παίρνει θέση για το θέμα, είναι βέβαιο πως ο κόσμος που επιθυμεί σταθερότητα –αυτή ήταν και η λέξη στην οποία έδωσε έμφαση ο πρωθυπουργός– μπορεί να κινηθεί προς τη Ν.Δ. Ενας τρίτος στόχος που επεδίωξε ο κ. Μητσοτάκης με την αναφορά του ήταν να μεταφέρει εσωστρέφεια και πιθανόν να ανοίξει και εσωκομματικά προβλήματα στο ΚΙΝΑΛ, στο εσωτερικό του οποίου συνυπάρχουν ετερόκλητες πολιτικές τάσεις, μερικές από τις οποίες βλέπουν θετικά τη συγκυβέρνηση με τη Ν.Δ.
Το timing
O χρόνος που άνοιξε το θέμα ο πρωθυπουργός δεν ήταν τυχαίος. Από τα ραντάρ του Μαξίμου δεν έχει ξεφύγει πως στις τελευταίες δημοσκοπήσεις το ΚΙΝΑΛ έχει μία πτωτική πορεία, που φτάνει έως και τη μία μονάδα. Στην κυβέρνηση θέλουν να παγιώσουν αυτή την τάση και η Ν.Δ. να βρει στην τελευταία στροφή της διακυβέρνησής της μία νέα δεξαμενή που θα μπορεί να αντλήσει ψηφοφόρους, οι οποίοι θα τη βοηθήσουν να φτάσει στην αυτοδυναμία. Γιατί ο στόχος αυτός κάθε άλλο παρά έχει εγκαταλειφθεί από τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Στον αντίποδα, υπάρχουν σημεία που χρήζουν αποσαφήνισης και μπορεί να λειτουργήσουν αντίστροφα. Ενα εύλογο ερώτημα είναι, εάν η συγκυβέρνηση είναι ένα σενάριο υπαρκτό στο τραπέζι τότε γιατί θα πρέπει η χώρα να οδηγηθεί σε δεύτερες εκλογές και να μην υπάρξει συνεργασία από τις πρώτες εκλογές με τους συσχετισμούς που θα καταγραφούν.

Σταύρος Παπαντωνίου (Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)