Οπως ακριβώς το λέει ο εθνικός ύμνος της, «πάμε παιδιά της πατρίδας, η ημέρα της δόξας έφθασε».

Η Γαλλία συνεχίζει να ζει ημέρες δόξας και στα γήπεδα του Κατάρ, καθώς χθες νίκησε με 2-0 το Μαρόκο στον δεύτερο ημιτελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου και την Κυριακή το απόγευμα απέναντι στην Αργεντινή του Μέσι θα διεκδικήσει το 3ο τρόπαιο της ιστορίας της και το 2ο συνεχόμενο.

Οι «μπλε» φθάνουν για 4η φορά σε τελικό, μετρώντας δύο νίκες το 1998 στο σπίτι τους και το 2018 στη Ρωσία, ενώ έχουν ηττηθεί στα πέναλτι σε αυτόν του 2006 στη Γερμανία. Δύο «κούπες» έχει και η Αργεντινή, η οποία όμως έχει αγωνιστεί ήδη σε πέντε τελικούς.

Η Γαλλία χθες δεν ήταν εντυπωσιακή, αλλά ουσιαστική και… κυνική απέναντι στο φιλόδοξο και γεμάτο ενθουσιασμό Μαρόκο. Προηγήθηκε νωρίς, μόλις στο 5ο λεπτό, όταν ο Ερναντέζ με σουτ ολοκλήρωσε μια φάση διαρκείας μέσα στην αντίπαλη περιοχή, και παρά την πίεση που άσκησαν οι Αφρικανοί κατάφερε να διαχειριστεί με ψυχραιμία το ματς – άλλωστε είναι σαφώς πιο έμπειρη ομάδα σε αγώνες σαν κι αυτόν.

Στο 17΄ οι Γάλλοι άγγιξαν το δεύτερο γκολ, αλλά το σουτ του Ζιρού σταμάτησε στο δοκάρι, ενώ ένα λεπτό πριν από το τέλος του ημιχρόνου ο Ελ Γιαμίκ παραλίγο να βάλει το καλύτερο γκολ της διοργάνωσης και το Μαρόκο ξανά στον αγώνα, όμως η μπάλα δεν του έκανε το χατίρι, καθώς ύστερα από το ψαλιδάκι που επιχείρησε βρήκε στο δοκάρι του Γιορίς, ο οποίος ακούμπησε την μπάλα σε μια σωστή αντίδραση.

Στο δεύτερο ημίχρονο το Μαρόκο ρίσκαρε και πίεσε για την ισοφάριση. Ομως παρά το γεγονός ότι είχε τις καλές στιγμές του μέσα στην περιοχή της Γαλλίας, του έλειψε –σε όλες σχεδόν– η καθαρή σκέψη στο τελείωμα. Ετσι στο 79ο λεπτό, έπειτα από ατομική προσπάθεια του Εμπαπέ, η μπάλα έφθασε στον Μουανί που στην πρώτη του επαφή με αυτήν την έστειλε στην εστία του Μπόνο, κλειδώνοντας ουσιαστικά τη νίκη και το εισιτήριο για τον μεγάλο κυριακάτικο τελικό.

Η Γαλλία αν και χθες δεν είχε τις βοήθειες που θα ήθελε από τον Εμπαπέ και τον Ζιρού, είχε έναν «βιονικό» Γκριεζμάν που ήταν παντού μέσα στον αγωνιστικό χώρο και με τη δική του ηγετική παρουσία υπέγραψε τη δίκαιη πρόκριση της ομάδας του.

Από την άλλη, στο Μαρόκο αξίζουν ο σεβασμός και ένα χειροκρότημα απ’ όλους. Οι Αφρικανοί κατέθεσαν και την ψυχή τους, όμως όταν η μπάλα άρχισε να «καίει» ο ενθουσιασμός δεν αρκούσε για να μπορέσουν να κάνουν ακόμη μία υπέρβαση. Ακόμα και έτσι όμως έχουν την ευκαιρία απέναντι στην Κροατία το Σάββατο να κλείσουν αυτή την «τρελή» πορεία τους διεκδικώντας την τρίτη θέση σε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο.

H KAΘΗΜΕΡΙΝΗ