Η κυβέρνηση έχει βάλει ψηλά τον πήχυ της ανάπτυξης, προσβλέποντας στον θετικό αντίκτυπο των φοροελαφρύνσεων και των κινήτρων για την ανάπτυξη. Ωστόσο η λεγόμενη «μεταρρυθμιστική κόπωση», είναι κάτι που διαχρονικά ανησυχεί, ενώ υπάρχουν παράγοντες και εκτός του ελέγχου της Αθήνας. Αυτούς έχουν επισημάνει επανειλημμένα οι αναλυτές διεθνών επενδυτικών τραπεζών και οίκων αξιολόγησης, ενώ τους παραθέτει στην έκθεσή του και το ΔΝΤ για να εξηγήσει γιατί βάζει χαμηλά τον πήχη.
α) Συνέχιση των καθυστερήσεων ή αναστροφή στις μεταρρυθμίσεις που είχαν εφαρμοστεί προηγουμένως (π.χ. λόγω ΣτΕ) ή λόγω αδυναμίας να αντιμετωπιστούν τα κεκτημένα συμφέροντα. Αντιθέτως, αν η μεταρρυθμιστική ορμή επιταχυνθεί και διατηρηθεί θα ενθαρρύνει περαιτέρω τη θετική τάση και την εμπιστοσύνη των επενδυτών.
β) Καθυστερήσεις στην επαρκή εξυγίανση του ισοζυγίου των τραπεζών καθώς θα υπονομεύσουν την ανάκαμψη. Θα προκαλέσουν επιδείνωση του κλίματος μεταξύ των επενδυτών και των καταθετών.
γ)Ανεπαρκής εξωτερική ζήτηση, το Brexit ή οι ανησυχίες σχετικά με ορισμένες χώρες υψηλού κινδύνου. Καθυστέρηση σε επενδύσεις και εξασθένηση εμπιστοσύνης.
δ) Αύξηση των ασφαλίστρων κινδύνου. Το πρόσφατο ράλι της αγοράς μπορεί να έχει προσελκύσει επενδυτές που υπόκεινται σε απότομες αλλαγές τάσης.
ε) Αυξημένος προστατευτισμός λόγω των εμπορικών πολέμων με δυσμενείς συνέπειες στο εμπόριο, στο κλίμα εμπιστοσύνης και στη μεταβλητότητα των χρηματοπιστωτικών αγορών.
στ) Εντατικοποίηση των γεωπολιτικών εντάσεων που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε κοινωνικοοικονομικές διαταραχές και μεγαλύτερη μετανάστευση στην Ελλάδα. Θα μπορούσαν να θέσουν την κοινωνική συνοχή σε κίνδυνο, να μειώσουν τον τουρισμό και να θέσουν σε πίεση τον προϋπολογισμό.

naftemporiki.gr